رود منتهي به دريا

اندک زمانی است که :   او می نشیند ...

*بهش می گم :بدو ببرمت حموم.. میگه(با صدای بلند):نه.. مامان...بذار کفیث بمونم....مامان،بذار دیگه...     *بابا حسین یه پیراهن جدید پوشیده،میگه زینب خوب شدم؟ میگه:مثل ماه شدی....   *میره جلوی در اتاقش وایمیسه..دستاش به کمرش..میگه:حالا چیکار بوتونیممممم؟ اهان ...بازی بوتونیم..   *رفته شال و کلاهشو از کشوش آورده میگه:مامان اینا رو تنم می کنم،داره باد میاد   *تلویزیون داره یه فیلم نشون میده که توش عروسیه.. سرش پایینه داره بازی می کنه،میگه:عروسی....به به  عروسی ی ی ی،هورا   کلا یه همجین دخمل شادی داریم ما !!!!!! ...

  در قسمت‌های قبل، به این نتیجه رسیدیم که نقش اساسی در تربیت فرزند، بر عهده‌ی مادر است؛ که اولین بُعد آن، رعایت عفت در تمام ابعاد، از کودکی تا تولد فرزند و پس از آن است .   بر اساس فرمایشات سرکار خانم لطفی‌آذر در کتاب "آیین زندگی" دانستیم رحِم زن، کارگاره صنع الهی و مرکز ظهور اسم خالق خداوند در تولد یک انسان است. دستورات دین در زمینه‌ی عفت و حجاب و روابط زن و مرد نیز، برای آن است که ظرف پرورش نطفه و کانون خلیفةالله‌سازی، از انحراف حفظ شود. زن و مردی که فعالیت قوای جنسی‌شان را بدون پایه‌ی بینشی صحیح که شریعت به آنان می‌دهد، انجام دهند، جایگاه خود را در هستی نخواهند یافت و بعید است نسل سالم...

سه ماهش بود. با اینکه هنگام تولدش،موهای زیادی با خودش آورده بود،ولی دیگر مویی بر سر نداشت. تراشیدمش...وبه وزنش،طلا،تحفه کردیم به آستان قدس رضوی،بیمه سلامتی اش...نذر آقایش...مولایش..سرپرستش. وزینب.. هر روز صبح:سلام قچل خانوم!!!! اما اکنون،موهای جدید..اندک است ولی چنان نمکی به صورتش داده است که دل آدم را می برد...   سلامت بمانی ضحای هستی ....

سلام به همه اول از همه از دخملای گلم عذر خواهی می کنم به خاطر تاخیر در به روز رسانی وبلاگشون امسال اولین عیدی بود که خانواده ی ما جهار نفری شد..قدمت مبارک ضحی خانوم توفیق داشتیم لحظه ی سال تحویل پابوس امام رضا جونمون باشیم،وچه لحظه ای بوووود... لبهای من عسل شده از ذکر یا رضا اقا چقدر نام شما مزه می دهد کلی آرزوها ودعاهای خوب واسه همه و خودمون کردیم و اول از همشون هم دعا کردیم امسال سال ظهور باشه انشاالله.. زینب بانو امسال دید و بازدید های عید خیلی به مزاجش خوش اومد.. چون بزرگتر شده و حسابی مهمونی رفتن رو دوست داره.. ولی امان از دل ضحی بانو...فکر کنم اگر زبان بیان کردن داشت درد دل هاش رو از این سنت حسنه و به هم ریخ...

جواهر دور اتاق می چرخد... طلا برایش جیغ های خوردنی می کشد.. جواهر:مامان چیقد ذوقی می تونه... طلا:همچنان جیغ ودست و پا نثارش می کند... ابن اتفاق هرروز است. اما امروز... جواهر خانه مان در حال چرخیدن و خنداندن خواهرش بود،که زمین خورد و صورتش محکم با میز تلویزیون برخورد کرد.... جواهر من... نمی دانی وقتی تو را در آغوش کشیدم و خون های روی صورتت را با دستانم پاک می کردم تا بتوانم محل زخم را پیدا کنم،متحمل چه ترس و وحشتی بودم... وحشت از اینکه نکند به چشمانت آسیبی خورده باشد.. یا دندان ها ولبانت... یا.... مادر که می شوی سخت است... فاصله ی چشم و ابروی راستت،متحمل بخیه شد..ومن متحمل غم و غصه..حتی خواهرت ...

ماموریت واکسن شش ماهگی هم انجام شد. شش ماه گذشت...او بزرگ می شود...هر روز ومن...ایا من هم رشد می کنم؟...هرروز؟ خدایا به برکت وجودهای با وجود خانه مان،مرا هم پا به پایشان رشد بده.شرمنده ام نکن جلویشان... اصلا دنیا آمده ایم برای رشد.. ببین او در این شش ماه چه رشدها که نکرده است!!هرجه می بینی تفاوت است با روز اولش..روز ایجادش را می گویم.. وسرعتش..شگفت انگیز است من هم توانسته ام امامم را شگفت زده کنم؟چشمانش به من دوخته شده است..می دانم؟یادم نمی رود؟ خدایا...من را در مقابل هستی،شرمنده مخواه... ...

یادمان نرود ...   فاطمیه و سال جدید...                            (   السلام علی الصدیقة الطاهرة   )     حدیث کسا را هر روز بخوانیم،هدیه به حضرت صاحب الامر.

بوی عید می آید ...                                    سال نو مبارک            ...